16'ıncı İstanbul Bienali'nde İngiltere'den Sanatçılar

Monster Chetwynd (d. 1973, Londra, Birleşik Krallık) Glasgow’da yaşıyor ve çalışıyor. Çeşitli nesneleri bir araya getirerek gerçekleştirdiği; el yapımı kostümlerin, aksesuarların ve dekorların kullanıldığı performansları ile tanınan Chetwynd, yapıtlarını ‘sabırsızca yapılmış’ olarak nitelendiriyor. İşlenmesi ve performanslarına davet ettiği sanatçılar için kullanması kolay ucuz malzemeleri tekrar tekrar kullanıyor ve böylelikle birçok yapıtını tanımlayan ‘kolektif geliştirme’ kavramını vurguluyor. Son kişisel sergileri arasında De Pont, Tilburg (2019); Villa Arson, Nice (2019); Winter Commission, Tate Britain, Londra (2018); The Owl with the Laser Eyes [Lazer Gözlü Baykuş], Fondazione Sandretto Re Rebaudengo, Torino (2018); Uptight upright, upside down [Gergin Dimdik, Tepetaklak], Centre for Contemporary Arts, Glasgow (2018) ve Camshafts in the Rain [Yağmurdaki Kam Milleri], Bonner Kunstverein, Bonn (2016) sayılabilir.

Charles Avery (d. 1973, Oban, Birleşik Krallık) Londra ve Mull’da yaşıyor. Avery, 2004 yılından bu yana kendini hayali bir adanın keşfine adadı. Bu hayali adanın yeni köşelerini çizimler, heykeller, metinler, eski belgeler ve daha ender olarak 16mm animasyonlar ve bizim dünyamıza yaptığı canlı hücumlarla haritalandırmaya devam ediyor. Sanatçının deyimiyle Ada, olağanüstü bitki örtüsü ve faunası, tuhaf kozmolojisi ve gelenekleriyle ‘düşünmesine yardım eden’ bir yer. Avery’nin yakın tarihli kişisel sergileri arasında The Gates of Onomatopoeia [Onomatopoeia’nın Kapıları], Ingleby Gallery, Edinburgh (2019); These Waters [Bu Sular], GRIMM, New York (2017); Study #15: Charles Avery [Etüt #15: Charles Avery], David Roberts Art Foundation, Londra (2017) What’s the matter with Idealism? [İdealizmin Sorunu Ne?], Gemeentemuseum, Lahey (2015) bulunuyor. Yer aldığı karma sergiler ise Pluriverse [ÇokluEvren], La Panacée, Montpellier (2017); GLASSTRESS, Palazzo Franchetti, 57. Venedik Bienali (2017); Art Night [Sanat Gecesi], Whitechapel Gallery, Londra (2017). Avery 52. Venedik Bienali (2007) İskoçya Pavyonu’nda ülkesini temsil etti.

Simon Fujiwara (d. 1982, Londra, Birleşik Krallık) çoğunlukla turistik yerler, ünlü ikonlar, tarihi anlatılar ve kitle iletişimi imgelerini sorguluyor ve yapıtlarını üretmek için zaman zaman reklamcılık ve eğlence sektörleriyle iş birlikleri kuruyor. ’Hiper angajman’ ismini verdiği bir süreçte, eserleri bir medya neslinin ilgi çekici ama kimi zaman rahatsız edici portresini çiziyor. Son kişisel sergileri arasında Hope House [Umut Evi], Kunsthaus Bregenz (2018); Revolution [Devrim], Lafayette Anticipations, Paris (2018); The Humanizer [İnsanlaştırıcı], Irish Museum of Modern Art, Dublin (2017) sayılabilir. Katıldığı karma sergiler arasında ise Guggenheim Museum, New York (2015); Centre Pompidou, Paris (2018) ve the MoMA Tokyo (2019) bulunuyor.

Eloise Hawser (d. 1985, Londra, Birleşik Krallık) Londra’da yaşıyor ve çalışıyor. Sanatçı, heykel, film ve yerleştirmeleri kapsayan çalışmalarında kişisel olmayan ustalığı, nesne ve altyapılardan, bedensel ve duygusal tınıları özenle ortaya çıkarıyor. Çalışmaları Tate Britain gibi belli başlı kurumların koleksiyonlarında bulunan sanatçının, kişisel ve iki kişilik sergileri arasında Lives on Wire [Telde Hayatlar], ICA, Londra, 2015; Hawser/Hofer, MUMOK, Viyana (2016); Sol Lewitt and Eloise Hawser [Sol Lewitt ve Eloise Hawser], Vistamare, Pescara (2016) ile Somerset House, Londra’da gerçekleşen By the deep, by the mark [Derinden, İzinden], (2018) sergisi bulunuyor. Katıldığı önemli karma sergiler arasında ise The History of Nothing [Hiçbir Şeyin Tarihi], White Cube, Londra, (2016); The Weight of Data [Verinin Ağırlığı], Tate Britain, Londra (2015); Surround Audience [İzleyiciyi Kuşatmak], New Museum Trienali, New York (2015); Emotional Supply Chains [Duygusal Tedarik Zincirleri], Zabludowicz Collection, Londra (2016) sayılabilir.

Marguerite Humeau (d. 1986, Cholet, Fransa) Londra, Birleşik Krallık’ta yaşıyor ve çalışıyor. Humeau’nun çalışmaları zamanda ve mekanda uzun menzillerin kesişme noktalarını, hayvan ve mineral arasındaki geçişleri ve kişisel arzular ile doğal güçler arasındaki karşılaşmaları sahneliyor. Humeau, gerçeklere dayanan olayları spekülatif anlatılarla iç içe örerek; bilinmeyen, görünmeyen ve soyu tükenmiş hayat formlarının görkemli bir şekilde ortaya çıkmasını sağlıyor. Kişisel sergileri New Museum, New York (2018); Tate Britain, Londra (2017); Haus Konstruktiv, Zürih (2017); Schinkel Pavillon, Berlin (2017); Nottingham Contemporary (2016) ve Palais de Tokyo, Paris’te (2016) düzenlendi. Eserlerinin yer aldığı karma sergiler arasında ise High Line, New York (2017); Château de Versailles, Paris (2017); Kunsthal Charlottenborg, Kopenhag (2017); FRAC Midi-Pyrénées, Toulouse (2017); Serpentine Gallery, Londra (2014) ile Victoria and Albert Museum, Sculpture Gallery, Londra (2014) sayılabilir.

Simon Starling (d. 1967, Epsom, İngiltere) Kopenhag, Danimarka’da yaşıyor. Film, yerleştirme, fotoğraf gibi medyumlar aracılığıyla sanat ve tasarım tarihlerini, bilimsel keşifleri ve küresel ekonomik ve ekolojik meseleleri sorgulayan Simon Starling, Glasgow sanat ortamında aktif olmaya başladığı 1990’lardan bu yana kendi neslinin öncü sanatçılarından biri oldu. 2005’te Turner Prize ödülünü kazanan Starling’in yakın tarihli kişisel sergileri arasında A l’ombre du pin tordu [Çarpık Çamın Gölgesinde], MRAC, Sérignan (2017); Simon Starling, Nottingham Contemporary (2016); El Eco [Yankı] (Pilar Pellicer ve Yasuo Miichi işbirliğiyle), Museo Experimental el Eco, Meksiko (2015); Metamorphology [Metamorfoloji], Museum of Contemporary Art Chicago (2014) bulunuyor. Ayrıca 12. Şanghay Bienali (2018), Centre Pompidou Metz (2017), Castello di Rivoli, Torino’daki (2017) karma sergilerde de yer aldı.

Suzanne Treister (d. 1958, Londra, Birleşik Krallık) Londra ve Fransa’da yaşıyor. 1988’den bu yana video oyunları, sanal gerçeklik ve avatarlarla ilgili yapıtlar üretiyor. HEXEN 2.0, HFT The Gardener ve SURVIVOR (F) gibi yakın tarihli çalışmalarında yeni teknolojiler, toplum, alternatif inanç sistemleri ve insanlığın olası gelecekleri arasındaki ilişkilere odaklanıyor. Güncel kişisel sergileri CAPC, Bordeaux (2018); HFT The Gardener [Bahçıvan HFT], P.P.O.W., New York (2016); THE REAL TRUTH, A WORLD’S FAIR [GERÇEK DOĞRU, BİR DÜNYANIN FUARI], Raven Row, Londra’da (2012) gerçekleşti. Karma sergileri arasında ise CCCB, Barselona (2019), Busan Bienali, Güney Kore (2018), HKW, Berlin (2017) bulunuyor.